ARGENTINA

 Rascacielos: bancos y mesas en la Reserva Ecológica y al fondo algunos                                  rascacielos de la ciudad de Buenos Aires. Οὐρανοξῦστες: πάγκοι καί τραπέζια εἰς τό Οἰκολογικό Πάρκο καί εἰς τό βάθος                                κάποιοι ἀπό τούς οὐρανοξῦστες τῆς πόλεως τοῦ Μπουένος Ἄϊρες.

 Chingolo: zonotrichia capensis, este pájaro que se encuentra en América central                   y toda Sudamérica, en cada país tiene otro nombre.  En Argentina se                   llama  chingolo y cachilo. Τσινγκόλο: θονοτρίτσια καπένσις, αὐτό τό πουλί πού συναντᾶται εἰς τήν κεντρική                     καί Νότιο Ἀμερική, σέ κάθε χώρα ἔχει ἄλλο ὄνομα. Εἰς τήν Ἀργεντινή                     ὀνομάζεται τσινγκόλο καί κατσίλο.                             

 Pico:  Hymenops perspicillatus, también se denomina pico de plata, la viudita                  picoplata. Este pájaro es nativo del centro sur de Sudamérica. Se encuen-            tra en matorrales y pastizales húmedos, pero lo mismo puede vivir en                  lugares secos. Etimología: el nombre genérico masculino Hymenops, es              derivado del griego hymen-hymenos (membrana-piel) y ops-opos (ojos),              en referencia a la piel desnuda alrededor de los ojos, peculiar de la espe-              cie.    Ράμφος: Ὑμένοπς περσπιθιλλάτους, ἐπίσης ὀνομάζεται ἀσημένιο ράμφος, ἡ                           ἀσημομύτα χηρούλα. Αὐτό τό πουλί εἶναι ἐνδημικό τοῦ κέντρου καί                         νότου τῆς Νοτίου Ἀμερικῆς. Συναντᾶται σέ θαμνώδεις περιοχές καί ὑγρά                 βοσκοτόπια, ὅμως τό ἴδιο μπορεῖ νά ζήση σέ ξηρά μέρη. Ἑτυμολογία:                    τό γενικό ἀρσενικό ὄνομα Ὑμένοπς, παράγεται ἀπό τό ἑλληνικό ὑμήν-                     ὑμένος (μεμβράνη-δέρμα) καί ο

 Tordo:   el molothrus bonariensis, es también conocido como,  gamusino y                       chamón parásito (Colombia), morajú (Argentina), mirlo (Chile). Los                     machos son de color negro con un brillo tornasolado, pero las hembras                 que son más pequeñas que los machos, son de color marrón oscuro.                     Estos pájaros en vez de construir nidos, prefieren depositar sus huevos                 en los de otras especies (parasitismo de puesta). Τσίχλα: τό μολόθρους μποναριένσις, εἶναι ἐπίσης γνωστό σάν, γκαμουσίνο καί                     τσαμόν παράσιτο (Κολομβία), μοραχού (Ἀργεντινή), κοτσῦφι (Χιλή). Τά                 ἀρσενικά εἶναι μαῦρα μέ μία ἰριδίζουσα λάμψι, ἐνῶ τά θηλυκά πού εἶναι                   μικρότερα ἀπό τά ἀρσενικά, εἶναι καφέ σκοῦρο. Αὐτά τά πουλιά ἀντί νά                   κτίσουν φωλιές, προτιμοῦν νά ἐναποθέτουν τά αὐγά τους στίς φωλιές                     ἄλλων πτηνῶν (παρασιτισμός τοποθετήσεως.  

Cabecita:   su nombre científico es spinus magellanicus. También, es conocido                       como, jilguero encapuchado o jilguero peruano. Es endémico de Su-                     damérica. En la cabeza y la garganta tiene una gran capucha negra                       que se extiende hasta el pecho, de ahí el nombre corbatudo. Es                           verdoso por encima y amarillo por debajo, nuca y cuello amarillo-                         verdoso, rabadilla amarilla, las alas y la cola son negras con franjas                       amarillas muy llamativas en vuelo. Es pequeño, mide unos 13cm. Κεφαλάκι:   τό ἐπιστημονικό του ὄνομα εἶναι σπίνους μαχελλιανίκους. Ἐπίσης,                          εἶναι γνωστό σάν, καρδερίνα μέ κουκούλα ἤ καρδερίνα περουάνα.                          Εἶναι ἐνδημικό τῆς Νοτίου Ἀμερικῆς. Εἰς τό κεφάλι καί τό ἐμπρός μέρος                    τοῦ λαιμοῦ ἔχει μαῦρο πτέρωμα πού φθάνει ἕως τό στῆθος, ἀπό ἐκεῖ τό                    ὄνομα  γραβατάκιας.  Εἶναι

  Verdón:   su nombre científico es embernagra platensis. También es conocido                      como, el coludo verdón, cotorra de bañado (en Uruguay) o verdón en                    Argentina, Bolivia, Paraguay y Uruguay. Es endémico de Sudamérica.                    Su hábitat son los pastizales, matorrales húmedos o inundados tempo-                ralmente, y pantanos  Se alimenta de insectos y semillas. Βερδόν:   τό ἐπιστημονικό του ὄνομα εἶναι ἐμπερνάγρα πλατένσις. Ἐπίσης εἶναι                      γνωστό σάν, ελ κολοῦδο βερδόν, κουάκερ λίμνης (εἰς Οὐρουγουάη) ἤ                    βερδόν εἰς Ἀργεντινή, Βολιβία, Παραγουάη καί Οὐρουγουάη. Εἶναι                          ἐνδημικό τῆς Νοτίου Ἀμερικῆς. Τό περιβάλλον του εἶναι τά βοσκοτόπια,                  θαμνώδεις περιοχές ὑγρές ἤ πλημμυρισμένες ἐποχιακά, καί ἕλη. Τρέφεται                μέ ἔντομα καί σπόρους.

 Pepitero: su nombre científico es saltator aurantiirostris, pero es más conocido                    como pepitero de collar, saltador de pico dorado, rey del bosque o                        pepitero piquigualdo. Su hábitat son las selvas tropicales o                                  subtropicales, pastizales subtropicales secos y antiguas selvas                              altamente degradadas. Se encuentra en Argentina, Bolivia, Brasil,                        Chile, Para guay, Perú, Uruguay y particularmente a lo largo del río                        Paraguay.  Este pájaro mide unos 18cm. Πεπιτέρο:  τό ἐπιστημονικό του ὄνομα εἶναι ἀουραντιϊρόστρις, ὅμως εἷναι περισσό-                  τερο γνωστό σάν πεπιτέρο κολλιέ, ἄλτης μέ χρυσό ράμφος, βασιλιᾶς                      τοῦ δάσους ἤ πεπιτέρο πικιγουάλδο. Τό περιβάλλον του εἶναι τά                              ὑποτροπικά ἤ τροπικά δάση, ξηρά ὑποτροπικά βοσκοτόπια καί παλαιά                      πολύ ὑποβαθμισμένα δάση. Συναντᾶται εἰς