PALACIO FUENTES ROSARIO

PALACIO FUENTES: (Sarmiento 722 esquina a Santa Fe 1123). Fue construido                                    por el arquitecto Juan Bautista Durand. Las obras se                                            realizaron entre 1922 y 1927. Hasta 1930 era el edificio                                      más alto de Rosario. Recuerda a su propietario Juan                                            Fuentes Echeverría, nacido en España en 1852 y, a los 28                                    años se estableció en Rosario. Se dedicó al abastecimiento                                  ganadero y agrícola. El edificio fue construido con los                                          mejores materiales que se podían conseguir, entre los que                                    destaca el granito azul que cubre la base de la fachada,                                        traído de las canteras de Colonia, Alemania. Sus ascenso-                                    res y el sistema de portero eléctrico, muy avanzados para                                    la época, fueron importados de EE.UU (Estados Unidos). La                                  Puerta de la Ochava que fue diseñada por Manuel Ocampo,                                  quien se inspiró en la Puerta Paraíso, del Baptisterio de                                        Florencia, merece la pena observarla detalladamente. Fue                                    fabricada en Alemania. Es una puerta formidable, de                                            bronce, de 3 metros de ancho, 5 metros de alto y, dos                                        hojas corredizas. Hoy es la puerta de ingreso al Citibank. A                                  la manera de las obras del período gótico, tiene bustos que                                  recuerdan al propietario, al arquitecto, al ingeniero, al                                          constructor y a los artistas intervinientes, Manuel Ocampo,                                  R. Candia, A. Guindo y C. Righetti. Se complementa con                                      epígrafes en letras griegas que representan caras indíge-                                      nas, distintas razas, virtudes y defectos humanos y,                                            versículos bíblicos. Al final la Torre con el reloj, el faro y la                                    veleta. El reloj procede de Inglaterra como el de la Torre de                                  los ingleses en Buenos Aires. Sus campanadas reproducen                                    las del carrillón del Big Ben.

ΜΕΓΑΡΟ ΦΟΥΕΝΤΕΣ: (Σαρμιέντο 722 γωνία Σάντα Φε 1123). Ἐκτίσθη ἀπό τόν                                      ἀρχιτέκτονα Χουάν Μπαουτίστα Ντουράντ. Τά ἔργα                                              ἐπραγματοποιήθησαν μεταξύ 1922 καί 1927. Ἕως τό 1930                                    ἦτο τό ὑψηλώτερο τοῦ Ροσάριο. Τό ὄνομα θυμίζει τόν                                            ἰδιοκτήτη τοῦ Χουάν Φουέντες Ἐτσεβερρία, γεννηθείς εἰς                                      Ἱσπανίαν τό 1852 καί στά 28 του χρόνια ἐγκατεστάθη εἰς                                      τό Ροσάριο. Ἠσχολήθη μέ τήν τροφοδοσία κτηνοτροφικῶν                                    καί ἀγροτικῶν προϊόντων. Τό κτίριο ἐκτίσθη μέ τά καλύ-                                        τερα ὑλικά πού ὑπήρχαν, μεταξύ τῶν ὁποίων ξεχωρίζει ὁ                                        μπλέ γρανίτης πού καλύπτει τήν βάσι τῆς προσόψεως,                                          φερμένος ἀπό τά λατομεῖα τῆς Κολωνίας, Γερμανία. Οἱ                                          ἀνελκυστῆρες του καί τό σύστημα ἐνδοεπικοινωνίας                                              εἰσήχθησαν ἀπό τίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες τῆς Ἀμερικῆς. Ἡ                                        Πόρτα τῆς Οτσάβα πού ἐσχεδιάσθη  ἀπό τόν Μανουέλ                                            Ὀκάμπο, ὁ ὁποῖος ἐνεπνεύσθη ἀπό τήν Πόρτα τοῦ                                                  Παραδείσου, τοῦ Βαπτιστηρίου τῆς Φλωρεντίας, ἀξίζει τόν                                      κόπο νά τήν παρατηρήσουμε λεπτομερῶς. Κατεσκευάσθη                                      εἰς τήν Γερμανία. Εἶναι μία τεράστια πόρτα ἀπό μπροῦτζο,                                      πλάτους 3 μέτρων, ὕψους 5 μέτρων καί δύο συρόμενα                                          φύλλα. Σήμερα εἶναι ἡ εἴσοδος τῆς City Bank. Σύμφωνα μέ                                    τόν τρόπο ἐργασιῶν τῆς γοτθικῆς περιόδου ἔχει προτομές                                      πού θυμίζουν τόν ἰδιοκτήτη, τόν ἀρχιτέκτονα, τόν πολιτικό                                    μηχανικό, τόν κατασκευαστή καί τούς συμμετέχοντες                                            καλλιτέχνες, Μανουέλ Ὀκάμπο, Ρ. Κάνδια, Α.Γκίνδο καί C.                                    Ριγκέττι. Συμπληρώνεται μέ ἐπιγραφές εἰς τά ἑλληνικά πού                                    ἀναπαριστοῦν πρόσωπα ἰθαγενῶν, διαφορετικές φυλές,                                          ἀνθρώπινες ἀρετές καί ἐλαττώματα καί στίχους τῆς Βίβλου.                                    Τέλος ὁ Πύργος μέ τό ρολόϊ, τόν φάρο καί τόν ἀνεμο-                                          δείκτη. Τό ρολόϊ προέρχεται ἀπό τήν Ἀγγλία ὅπως τό ρολόϊ                                    τοῦ Πύργου τῶν ἄγγλων εἰς τό Μπουένος Ἄϊρες.  Οἱ κωδω-                                    νοκρουσίες του εἶναι ἴδιες μέ τοῦ Μπίγκ Μπέν.