2352 -2353 LAS LÁGRIMAS DE MARTIN LUTHER KING

Las lágrimas:  En Washington  DC. el día amanece en este feriado que                                     conmemora al Martin Luther King.  Después de pasar muchas
                       horas con los monaguillos de King, percibo malos presentimien-
                       tos en sus rostros. Este sentido sutil de aprensión que conozco
                       tan bien me interpela desde mi primera reunión con los segui-
                       dores de Martin Luther King, reunidos alrededor del monumento
                       de Washington. Al final de una marcha bajo un ambiente frío y
                       melancólico, carente de alegría.... vi lágrimas, aquellas de una
                       estatua de piedra, un soñador cuya mirada se ha fijado por la
                       eternidad y que parecía compartir la tristeza del momento.
                       Acá y allá, seguimos soñando por más humanidad, más justicia,
                       más libertad, ideales que necesitan ser defendidos ahora más
                       que nunca. Sí, todos tenemos este sueño de una humanidad                             perfecta.

Τά δάκρυα :    Είς τήν Γουόσινγκτον DC. ξημερώνει αυτή η εορτινή ημέρα πού
                       μνημονεύεται ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Μετά από πολλές ώρες 
                       πού επέρασα μέ τούς οπαδούς τού Κινγκ, διακρίνω άσχημα προ-
                       αισθήματα είς τά πρόσωπά τους. Αυτή η λεπτή αίσθησις φόβου
                       πού γνωρίζω τόσο καλά μέ διατρέχει από τήν πρώτη συγκέντρω-
                       σι μέ τούς οπαδούς τού Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, συγκεντρωμένοι                           γύρω από τό μνημείο τής Γουόσινγκτον. Είς τό τέλος μίας πο-
                       ρείας κάτω από ένα κρύο καί μελαγχολικό περιβάλλον, στερού-
                       μενο χαράς.... είδα δάκρυα, εκείνα ενός αγάλματος από πέτρα,
                       ένας ονειροπόλος η ματιά τού οποίου είναι επικεντρωμένη είς
                       τήν αιωνιότητα καί εφαίνετο νά μοιράζεται τήν θλίψιν τής                                   στιγμής. Εδώ καί εκεί, συνεχίζουμε νά ονειρευόμαστε γιά τήν
                       ανθρωπότητα, περισσότερη δικαιοσύνη, περισσότερη ελευθερία,                         ιδεώδη πού χρειάζεται νά υπερασπίζωνται τώρα περισσότερο                               από ποτέ. Ναί, όλοι έχουμε αυτό τό όνειρο τής τέλειας ανθρωπό-
                       τητας.