1241 EL MOLINO FORCLAZ

Colón: en el camino hacia Colón está el Molino Forclaz. Fue construido al                 estilo holandés, entre los años 1888-1890, por el inmigrante Juan                   Bautista Forclaz de origen suizo. El molino se encuentra en un predio             de 5 has (hectáreas).La circunferencia de su base es de 25m y las                 paredes de 1m de espesor. Sobre ellos se levanta la pared en forma               cónica, que hasta los 3m es de piedra mora que abunda en esta zona             y, luego hasta los 13m continúa con ladrillos. Las aspas, que son de               6m de longitud, se apoyan sobre una cúpula giratoria de cinc que                   permite girar el techo según la dirección del viento. Tiene dos puertas             de acceso y cuenta con tres aberturas superiores de tipo ventanales,             orientadas para lograr iluminación en la maquinaria. Para funcionar                 necesitaba vientos fuertes, por eso nunca llegó a funcionar                           plenamente. Entonces su dueño hubo de volver a usar el antiguo                   sistema de molienda, llamado malacate (hidráulico). En el resto de la             chacra  (finca) están las otras construcciones. En 1985 fue declarado               Monumento Histórico Nacional.

Koλόν: καθ΄οδόν πρός Κολόν ευρίσκεται ο Μύλος Φορκλάθ. Εκτίσθη σέ ολλαν-
           δικό ρυθμό, μεταξύ τού 1888 καί 1890, από τόν μετανάστη Xουάν                    Μπαουτίστα  Φορκλάθ ελβετικής καταγωγής. Ο μύλος ευρίσκεται σέ ένα              οικόπεδο 5 στρεμμάτων. Η περίμετρος τής βάσεώς του είναι 25 μέτρα                καί τά τειχία πάχους ενός (1) μέτρου. Επάνω σέ αυτά ορθώνεται ο τοίχος
           σε φόρμα  κωνική, πού μέχρι τά 3μ είναι από πέτρα μόρα, πού αφθονεί            είς αυτήν τήν περιοχή καί μετά έως τά 13μ συνεχίζει μέ τούβλα. Οί
           φτερωτές, πού έχουν μήκος 6μ, στηρίζονται επάνω σέ έναν τσίγκινο                  περιστρεφόμενο θόλο πού επιτρέπει είς τό ταβάνι νά γυρίζει σύμφωνα              μέ τήν φορά τού ανέμου. Έχει δύο πόρτες προσβάσεως καί είς τό επάνω            μέρος έχει τρία ανοίγματα σάν παράθυρα, προσανατολισμένα γιά νά                  φωτίζεται η μηχανή. Γιά νά λειτουργούσε εχρειάζετο δυνατούς ανέμους,            γι΄αυτό δέν ελειτούργησε ποτέ πλήρως. Τότε ο ιδιοκτήτης του, εξανα-              χρησιμοποίησε τό παλαιό σύστημα αλέσματος, ονομαζόμενο μαλακάτε                (υδραυλικό). Είς τό υπόλοιπο τού οικοπέδου ευρίσκονται τά άλλα
           κτίσματα. Τό 1985 ανεκηρύχθη Εθνικό Ιστορικό Μνημείο.