RUINAS JESUÍTICAS EN MISIONES
RUINAS JESUÍTICAS: las ruinas jesuíticas de San Ignacio Miní en Misiones constituyen punto atractivo para los turistas. Según los datos históricos, los sacerdotes José Cataldino y Simón Masceta en 1610 fundaron la reducción de San Ignacio Miní, junto a otras que, en 1631 fueron asediadas de manera persistente por los cazadores portugueses de esclavos (bandeirantes). De aquellos ataques sobrevivirían sólo el pueblo de San Ignacio y el de Nuestra Señora del Loreto, emigrando en 1632 e instalándose a orillas del río Yaberirí, en la actual provincia de Misiones. Pero en 1817 serían destruidas por los paraguayos y restauradas en la década de 1940 que en 1984 junto con las cataratas del Iguazú fueron declaradas por UNESCO, Patrimonio de la Humanidad.
REDUCCIÓN: cada uno de los núcleos de población india que los españoles fundaron en América para que los naturales adoptaran las costumbres y religión de los colonizadores.
ΕΡΕΙΠΙΑ ΙΗΣΟΥΙΤΩΝ: τά ἐρείπια τῶν ἰησουϊτῶν τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου Μινί εἰς τίς Μισιόνες ἀποτελοῦν ἕνα ἀξιοθέατο γιά τούς τουρίστες. Σύμφωνα μέ τά ἱστορικά στοιχεῖα, οἱ παπάδες Ἰωσήφ Καταλδίνο καί Σίμων Μασθέτα τό 1610 ἵδρυσαν τόν πυρήνα τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου Μινί, μαζί μέ ἄλλους πού, τό 1631 ἐπολιορκήθησαν ἐπίμονα ἀπό τούς πορτογάλλους κυνηγούς σκλάβων (Μπανδεϊράντες). Ἀπό ἐκεῖνες τίς ἐπιθέσεις θά ἐπιζούσαν μόνο οἱ κάτοικοι τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου καί τῆς Παναγίας τοῦ Λορέτο, μεταναστεύοντας τό 1632 καί ἐγκαθιστάμενοι εἰς τίς ὄχθες τοῦ ποταμοῦ Γιαμπεριρί, εἰς τόν σημερινό νομό Μισιόνες. Ὅμως τό 1817 θά κατεστρέφοντο ἀπό τούς παραγουανούς καί ἀπεκατεστάθησαν τήν δεκαετία τοῦ 1940, ἐνῶ τό 1984 μαζί μέ τούς καταρράκτες τοῦ Ἰγουαθοῦ ἀνεκηρύχθησαν ἀπό τήν ΟΥΝΕΣΚΟ Κληρονομιά τῆς Ἀνθρωπότητος.
ΕΡΕΙΠΙΑ ΙΗΣΟΥΙΤΩΝ: τά ἐρείπια τῶν ἰησουϊτῶν τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου Μινί εἰς τίς Μισιόνες ἀποτελοῦν ἕνα ἀξιοθέατο γιά τούς τουρίστες. Σύμφωνα μέ τά ἱστορικά στοιχεῖα, οἱ παπάδες Ἰωσήφ Καταλδίνο καί Σίμων Μασθέτα τό 1610 ἵδρυσαν τόν πυρήνα τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου Μινί, μαζί μέ ἄλλους πού, τό 1631 ἐπολιορκήθησαν ἐπίμονα ἀπό τούς πορτογάλλους κυνηγούς σκλάβων (Μπανδεϊράντες). Ἀπό ἐκεῖνες τίς ἐπιθέσεις θά ἐπιζούσαν μόνο οἱ κάτοικοι τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου καί τῆς Παναγίας τοῦ Λορέτο, μεταναστεύοντας τό 1632 καί ἐγκαθιστάμενοι εἰς τίς ὄχθες τοῦ ποταμοῦ Γιαμπεριρί, εἰς τόν σημερινό νομό Μισιόνες. Ὅμως τό 1817 θά κατεστρέφοντο ἀπό τούς παραγουανούς καί ἀπεκατεστάθησαν τήν δεκαετία τοῦ 1940, ἐνῶ τό 1984 μαζί μέ τούς καταρράκτες τοῦ Ἰγουαθοῦ ἀνεκηρύχθησαν ἀπό τήν ΟΥΝΕΣΚΟ Κληρονομιά τῆς Ἀνθρωπότητος.
ΠΥΡΗΝΑΣ: κάθε ἕνα ἀπό τά κέντρα ντόπιου πληθυσμοῦ πού ἵδρυσαν οἱ ἱσπανοί εἰς τήν Ἀμερική γιά νά υἱοθετούσαν οἱ ἰθαγενεῖς τίς συνήθειες καί τήν θρησκεία τῶν ἀποικιοκρατῶν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου