EL CAMAFEO DEL LAGUITO PARQUE DE INDEPENDENCIA
EL CAMAFEO DEL LAGUITO: es una estatua que representa a la mujer. La modelo fue la sobrina del escultor Osvaldo Lauerdorf con quien él vivía en pareja. Él era viejo y, ella tenía casi 20 años. A finales de la década del ochenta salió en los periódicos que un hombre de noche tenía relaciones con la escultura. La joven murió a una edad temprana a causa de una enfermedad grave y, el artista pasó sus últimos años en soledad y amargura. Hasta hoy en día hay testigos que afirman haber visto a una mujer vestida enteramente de blanco vagar por la superficie de las aguas del pequeño lago en las cercanías de la estatua, dando por descontado que se trata de la pobre sobrina del escultor, cuya alma no consigue hallar la paz debido a la interrupción de la relación amorosa.
ΤΟ ΚΑΜΕΟ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΥΛΑΣ: εἶναι ἕνα ἄγαλμα πού ἀναπαριστᾶ τήν γυναῑκα. Τό μοντέλο ἤτο ἡ ἀνηψιά τοῡ γλύπτη Ὀσβάλντο Λαούερντορφ μέ τόν ὁποῑο ἐσυζοῦσε. Ἐκείνος ἤτο πολύ μεγάλος σέ ἡλικία καί ἐκείνη σχεδόν εἴκοσι χρονῶν. Εἰς τά τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ ὀγδόντα ἐδημοσιεύθη εἰς τίς ἐφημερίδες ὅτι, ένας ἄνδρας τῆς νύκτας εἶχε σχέσεις μέ τό γλυπτό. Ἡ νέα ἐπέθανε σέ πολύ νεαρή ἡλικία ἐξ αἰτίας μίας σοβαρῆς ἀσθένειας καί ὁ καλλιτέχνης ἐπέρασε τά τελευταῖα χρόνια του μέ πίκρα καί μοναξιά. Ἕως σήμερα ὑπάρχουν μάρτυρες πού βεβαιώνουν ὅτι ἔχουν δεῖ μία γυναίκα ντυμένη εἰς τά λευκά νά πλανᾶται εἰς τήν ἐπιφάνεια τοῦ νεροῦ τῆς μικρῆς λίμνης κοντά εἰς τό ἄγαλμα, λαμβάνοντας ώς δεδομένο ὅτι, πρόκειται γιά τήν δύστυχη ἀνηψιά τοῦ γλύπτη, ἡ ψυχή τῆς ὁποῖας δέν μπορεῖ νά ἀναπαυθῆ ὀφειλόμενο εἰς τήν διακοπή τῆς ἐρωτικῆς σχέσεως.
ΚΑΜΕΟ: εἶναι ἡ ἀνάγλυφος παράστασις σέ πέτρα ἀξίας (μάρμαρο - ὄνυχας). Οἱ γλυπτογράφοι τά ἐχάραζαν συνήθως σέ πέτρες πού εἶχαν δύο στρώσεις ὑλικοῦ. Ἡ κάθε μία εἶχε διαφορετικό χρῶμα. Ἡ χάραξις ἐγένετο συνήθως εἰς τό ἀνοιχτόχρωμο ὑλικό, ὥστε τό σκουρόχρωμο νά ἐμφανίζεται σάν φόντο. Στά καμέο ἡ παράστασις εἶναι ἀνάγλυφος, δηλαδή ὑπερυψωμένη. Ἐάν εῙναι ἐσώγλυφος (σκαμμένη, βαθουλωμένη) τότε τό ἀντικείμενο λέγεται ἔγγλυφο. Τό ὄνομα προέρχεται ἀπό τό λατινικό cameus πού πιθανόν νά ἀναφέρεται εἰς τήν ἑλληνικήν λέξιν κάματος ἤ νά ὀφείλεται εἰς τό ὄνομα τοῦ περίφημου λιθοξόου τοῦ μεσαίωνος Ντομένικο Ντε Καμέϊ.
ΤΟ ΚΑΜΕΟ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΥΛΑΣ: εἶναι ἕνα ἄγαλμα πού ἀναπαριστᾶ τήν γυναῑκα. Τό μοντέλο ἤτο ἡ ἀνηψιά τοῡ γλύπτη Ὀσβάλντο Λαούερντορφ μέ τόν ὁποῑο ἐσυζοῦσε. Ἐκείνος ἤτο πολύ μεγάλος σέ ἡλικία καί ἐκείνη σχεδόν εἴκοσι χρονῶν. Εἰς τά τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ ὀγδόντα ἐδημοσιεύθη εἰς τίς ἐφημερίδες ὅτι, ένας ἄνδρας τῆς νύκτας εἶχε σχέσεις μέ τό γλυπτό. Ἡ νέα ἐπέθανε σέ πολύ νεαρή ἡλικία ἐξ αἰτίας μίας σοβαρῆς ἀσθένειας καί ὁ καλλιτέχνης ἐπέρασε τά τελευταῖα χρόνια του μέ πίκρα καί μοναξιά. Ἕως σήμερα ὑπάρχουν μάρτυρες πού βεβαιώνουν ὅτι ἔχουν δεῖ μία γυναίκα ντυμένη εἰς τά λευκά νά πλανᾶται εἰς τήν ἐπιφάνεια τοῦ νεροῦ τῆς μικρῆς λίμνης κοντά εἰς τό ἄγαλμα, λαμβάνοντας ώς δεδομένο ὅτι, πρόκειται γιά τήν δύστυχη ἀνηψιά τοῦ γλύπτη, ἡ ψυχή τῆς ὁποῖας δέν μπορεῖ νά ἀναπαυθῆ ὀφειλόμενο εἰς τήν διακοπή τῆς ἐρωτικῆς σχέσεως.
ΚΑΜΕΟ: εἶναι ἡ ἀνάγλυφος παράστασις σέ πέτρα ἀξίας (μάρμαρο - ὄνυχας). Οἱ γλυπτογράφοι τά ἐχάραζαν συνήθως σέ πέτρες πού εἶχαν δύο στρώσεις ὑλικοῦ. Ἡ κάθε μία εἶχε διαφορετικό χρῶμα. Ἡ χάραξις ἐγένετο συνήθως εἰς τό ἀνοιχτόχρωμο ὑλικό, ὥστε τό σκουρόχρωμο νά ἐμφανίζεται σάν φόντο. Στά καμέο ἡ παράστασις εἶναι ἀνάγλυφος, δηλαδή ὑπερυψωμένη. Ἐάν εῙναι ἐσώγλυφος (σκαμμένη, βαθουλωμένη) τότε τό ἀντικείμενο λέγεται ἔγγλυφο. Τό ὄνομα προέρχεται ἀπό τό λατινικό cameus πού πιθανόν νά ἀναφέρεται εἰς τήν ἑλληνικήν λέξιν κάματος ἤ νά ὀφείλεται εἰς τό ὄνομα τοῦ περίφημου λιθοξόου τοῦ μεσαίωνος Ντομένικο Ντε Καμέϊ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου